ตำนาน เรื่อง เจดีย์ขาว อีกฝั่งติดแม่น้ำปิงซึ่งเป็นแม่น้ำสายหลักและเปรียบเสมียนเป็นสายเลือดใหญ่ของคนเชียงใหม่
✨ สมัยหนึ่งของเมืองเชียงใหม่ ได้ถูกข้าศึกจากประเทศพม่าได้ยกทัพมาประชิดตัวเมืองเชียงใหม่ ทางแม่ทัพฝ่ายข้าศึกได้มาท้าประลองแข่งขันดำน้ำในแม่น้ำปิง เพื่อแลกกลับเมือง
✨ถ้าฝ่ายไหนดำน้ำได้นานที่สุดจะเป็นฝ่ายชนะ แต่ถ้าฝ่ายเมืองเชียงใหม่แพ้จะต้องยกเมืองเชียงใหม่ให้เป็นเมืองขึ้นของพม่าและต้องไปหาคนมาภายใน3วัน ทางเจ้าเมืองเชียงใหม่จึงสั่งให้ลูกน้อง ให้ออกไปป่าวประกาศรับสมัครหาคนที่ดำน้ำทนและเก่งมาแข่งขันดำน้ำในครั้งนี้ เวลาผ่านไปแต่ก็ไม่มีใครมาสมัครแข่งขันเลยสักคน
✨สาเหตุเพราะตัวเมืองเชียงใหม่ตั้งอยู่ในภูมิประเทศที่ดอน คนเชียงใหม่จึงไม่ค่อยชำนาญในเรื่องดำน้ำ จนเวลาผ่านไปได้สองวันเหลือเวลาอีกวันเดียวยังไม่มีใครมาสมัครแข่งขันเลย ทางท่านเจ้าเมืองเชียงใหม่จึงให้คนไปป่าวประกาศตามพื้นที่รอบนอกเมือง จนได้มาถึงบ้านปู่เพียน(ปู่เปียง) ซึ่งอาศัยอยู่ตัวคนเดียวในห้างนานอกเมือง ปู่เพียนเป็นชายแก่อายุค่อนข้างมากแล้ว ตัวแกก็ไม่มีลูกมีหลานเลยอาศัยอยู่ตัวคนเดียว
✨เมื่อทราบข่าวว่า เมืองเชียงใหม่ถูกข้าศึกยกทัพมาประชิดและทำการท้าให้คนของเชียงใหม่มาแข่งขันดำน้ำในแม่น้ำปิง ปู่เพียรแกนั่งคิด นอนคิด จะทำอย่างไรดีที่จะตอบแทนคุณของแผ่นดินบ้านเกิด พอรุ่งเช้าแกก็ตัดสินใจเข้าเมืองเพื่อเป็นตัวแทนในการแข่งขันดำน้ำในครั้งนี้ พอถึงเวลานัดหมายแข่งขันทุกคนก็มาพร้อมกันที่ริมแม่น้ำปิง
✨เมื่อถึงเวลาทั้งสองฝ่ายก็ลงไปดำน้ำ ทางกองเชียร์ทั้งสองฝ่ายต่างก็ใจจดใจจ่อ เวลาผ่านไปนานพอสมควร ตัวแทนทางฝ่ายข้าศึกโผล่ขึ้นมาถึงผิวน้ำก่อน จึงถือว่าแพ้ฝ่ายข้าศึกจึงยกทัพกลับไป ส่วนตัวแทนเชียงใหม่ก็ยังไม่โผล่อีก ทางท่านเจ้าเมืองเชียงใหม่จึงสั่งให้คนดำน้ำลงไปตามหาปู่เพียร
🔥ปรากฏว่าปู่เพียนได้ใช้ผ้าขะม้า(ผ้าต่อง)มัดมือตัวเองติดกับเสาหลักที่อยู่ไต้น้ำ ถึงแก่ความตายอยู่ตรงนั้น ทางฝ่ายเจ้าเมืองเชียงใหม่เมื่อทราบเรื่องจึงได้สั่งให้ทำการสร้าง เจดีย์ เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความดี ที่ได้เสียสละชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องบ้านเมืองเอาไว้
ขอบคุณข้อมูลจาก Chiang mai New